„Nie może zrobić wszystkiego sam”: czy Retailleau jest skazany na wygłaszanie oświadczeń dotyczących imigracji?

Ten czwartek, 27 lutego, to dla Bruno Retailleau dzień, który zapowiada się jak maraton. Z poranną podróżą poświęconą napięciom migracyjnym między Francją i Anglią w Pas-de-Calais, przed pierwszym dużym spotkaniem w Lille (Północ) w obecności członków LR, tak jak to wyglądało w jego codziennym życiu.

Bruno Retailleau, nieznany opinii publicznej przed dołączeniem do rządu, w ciągu zaledwie kilku miesięcy zdołał zyskać sławę dzięki swoim agresywnym podróżom, wzrostowi poparcia w sondażach i kampanii mającej na celu pozyskanie prawicy: 62% Francuzów uważa go za dobrego ministra spraw wewnętrznych, zgodnie z najnowszym sondażem Elabe dla BFMTV, opublikowanym w ten czwartek.

Jednak według jego krytyków na efekty trzeba czekać długo. „Obiecuje nam Kärchera jak Nicolas Sarkozy, ale ostatecznie wszystko to pozostanie w opakowaniu w garażu” – przewiduje poseł RN Antoine Villedieu w wywiadzie dla BFMTV.com.

Diagnozę tę podziela Jordan Bardella. Po ataku nożem, do którego doszło w tę sobotę w Miluzie, dokonanym przez Algierczyka, którego nie wydalono pomimo 14 prób administracyjnych, lider partii z płomieniem zwrócił się do ministra spraw wewnętrznych z prośbą o „działanie lub odejście” .

Jak wynika z naszego badania, na obecnym etapie 61% Francuzów ubolewa nad faktem, że minister spraw wewnętrznych nie może podejmować większych działań ze względu na ramy prawne. Były szef senatorów LR ciężko pracuje jednak nad jego rozwojem. Ostrzeżony w grudniu, gdy François Bayrou utrzymywał go na stanowisku, że nie będzie żadnego ważnego prawa imigracyjnego, jakiego by chciał , Bruno Retailleau liczy teraz, że dwa teksty przyjęte przez izbę wyższą będą mogły posłużyć jego pionkom do zrobienia postępów.

„Mam wrażenie, że w ciągu sześciu miesięcy rozmawiał z nami o kwestiach imigracyjnych częściej niż Emmanuel Macron rozmawiał z nami o czymkolwiek innym od 2022 roku” – mówi poseł zwolennik Macrona.

Pierwszy projekt ustawy, którego bronił minister, dotyczył przede wszystkim wydłużenia z 90 do 210 dni okresu pobytu w ośrodkach detencyjnych nielegalnych imigrantów skazanych za przestępstwa. Tekst był w przygotowaniu od czasu śmierci Philippine , studentki zamordowanej w Bois de Boulogne. Druga ustawa ma na celu uzależnienie wypłaty niektórych świadczeń socjalnych, takich jak zasiłki rodzinne, od okresu zamieszkania wynoszącego co najmniej pięć lat.

Chociaż oba teksty powinny zostać wkrótce poddane pod głosowanie w Senacie, ich przyszłość w Zgromadzeniu Narodowym wydaje się niepewna. Na razie żaden z nich nie widnieje w porządku obrad parlamentu przekazanym wspólnej bazie przez François Bayrou.

„Są to typowe środki, które mogą doprowadzić do eksplozji rządu i wspólnej bazy w Zgromadzeniu” – podsumowuje jeden z renesansowych filarów Palais-Bourbon. „Dlatego jesteśmy tego ostrożni”.

„Premier nie jest zainteresowany zagłębianiem się w kwestię imigracji poza kilkoma słowami”, na przykład tymi o „poczuciu zanurzenia” spowodowanym migracją – podsumowuje ten ekspert ds. kwestii suwerenności.

„To François Bayrou musi mu dać środki do działania” – przyznaje była rzeczniczka rządu Maud Bregeon, odpowiedzialna za przedłożenie Zgromadzeniu jednego z proponowanych praw.

Bruno Retailleau, wyraźnie chcąc przełamać blokady ministerialne i parlamentarne, postanowił przyspieszyć proces legalizacji pobytu osób pracujących bez dokumentów, co stało się łatwiejsze od czasu wydania okólnika Manuela Vallsa w 2012 r .

W styczniu minister spraw wewnętrznych zorganizował konferencję prasową, na której przedstawiono nowy okólnik mający na celu zmianę przepisów w tej dziedzinie i położenie kresu wydawaniu zezwoleń na pobyt „na lewo, prawo i na prawo” .

„To było jak wtedy, gdy Sarkozy w 2005 r. zerwał się z krzesła i powiedział, że zobaczymy, co zobaczymy” – mówi poseł partii Renaissance, który mimo wszystko go docenia. „Na koniec, gdy przyjrzysz się okólnikowi szczegółowo, to robi się pschitt.”

Rozwój sytuacji związany z tym okólnikiem jest w rzeczywistości raczej niewielki. Przestrzeganie wartości republikańskich, poszanowanie porządku publicznego, minimalny poziom znajomości języka francuskiego... Liczne kryteria wymienione w tym okólniku obowiązują od ponad dekady.

Jeśli prefektury będą musiały wprowadzić nowe wytyczne, takie jak wymóg przechowywania pasków wypłat za 12 miesięcy zamiast 8 lub wydłużenie okresu obowiązywania OQTF (obowiązek opuszczenia terytorium Francji), „nie mamy do czynienia z rewolucją” – uważa poseł LR.

Jeśli chodzi o wiele innych gorących kwestii znajdujących się w dziale rzadkich przedmiotów, niewiele z nich podlega bezpośredniej odpowiedzialności Bruno Retailleau. Państwowa pomoc medyczna , czyli system, który umożliwia osobom nieposiadającym dokumentów dostęp do bezpłatnej opieki zdrowotnej we Francji? Mimo obietnicy ministra spraw wewnętrznych, że François Bayrou się tym „zajmie” , system, będący w rękach ministra zdrowia, pozostał nienaruszony w ostatnim budżecie .

Czy istnieje kwestia zakwestionowania porozumienia między Francją a Algierią , które umożliwiłoby zmniejszenie liczby wiz przyznawanych przez Paryż obywatelom Algierii? Decyzja należy bezpośrednio do Emmanuela Macrona, który ma kontrolę nad sprawami dyplomatycznymi.

Który z zawodów na liście zawodów poszukiwanych , w których można lub nie można uzyskać pozwolenia na pobyt, to gastronomia lub budownictwo, w zależności od potrzeb? Ustanowiła ją minister pracy Astrid Panosyan-Bouvet.

„Niestety, nie radzi sobie ze wszystkimi problemami” – przyznaje senator LR Jacqueline Eustache-Brinio, jedna z jego bliskich współpracowniczek w izbie wyższej. „Potwierdza on silne wymaganie, którego wcześniej nie mieliśmy, ale nie może zrobić wszystkiego sam”.

Inni widzą w stanowisku Bruno Retailleau kalkulację na przyszłość, pozwalającą mu objąć przywództwo nad Republikanami, w czym walczy z Laurentem Wauquiezem , a nawet ustawić się w odpowiedniej pozycji przed wyborami prezydenckimi.

„Pozycja Bruno Retailleau pozwala wyborcom, którzy znają tylko jedną stronę historii władzy, tę przedstawioną przez Marine Le Pen, ponownie opowiedzieć się po stronie republikanów” – twierdzi poseł Horizons Xavier Albertini. „Otwiera drzwi, przesuwa linie, także w naszym obozie” – uśmiecha się jego koleżanka Renaissance Maud Bregeon. „Sieje nasiona na przyszłość”.

Ale czy Bruno Retailleau nie gra niebezpiecznie, grając kartą silnej woli, niekoniecznie pokazując przekonujące wyniki w nadchodzących miesiącach?

„Po dziesięciu latach w opozycji musimy pokazać, że gdy kontrolujemy rząd, ludzie widzą różnicę. W przeciwnym razie zostaniemy całkowicie zdyskredytowani” – martwi się były minister LR Michela Barniera.

Inni wskazują raczej na ryzyko, że posłowie Zgromadzenia Narodowego stracą cierpliwość. Należy dodać, że we wrześniu ubiegłego roku Marine Le Pen wyraźnie zwróciła się do Michela Barniera o uchwalenie nowego prawa imigracyjnego od początku 2025 roku lub groziła mu cenzurą.

Bardzo dyskretna od czasu śmierci jej ojca w styczniu , przewodnicząca deputowanych RN mogła wyjść z ukrycia i zażądać rozliczenia od lokatora Place Beauvau. „Jeśli powie nam »dużo gadasz, a nic nie robisz«, będziemy musieli mieć solidne dowody, żeby jej zaprzeczyć” – analizuje senator LR. „Jeszcze tego nie mamy. Musimy kupić sobie więcej czasu rządowego”.

Minister spraw wewnętrznych nie jest jednak zmartwiony.

„W chwili, gdy uznamy, że za naszymi słowami nie idą już czyny, odejdziemy, to oczywiste” – mówi jeden z jego bliskich przyjaciół.

Warto przypomnieć, że w grudniu ubiegłego roku, w trakcie rekonstrukcji rządu, Bruno Retailleau wyznał w telewizji BFMTV, że chce pozostać ministrem tylko wtedy, gdy uda mu się „odbudować autorytet” „zarówno na ulicach, jak i na granicach”.